Andy luisterde naar de vrouw; voor zover hij kon zien had ze inderdaad nog geen symptomen. Het was pas vanaf het derde stadium dat mensen gevaarlijk werden. Ze zag er niet suf uit, die mensen zaten juist op de stoeprand wezenloos voor zich uit te staren, en ook niet onrustig. In ieder geval niet meer dan wat je kunt verwachten in een vijandige omgeving. Want de stad die jarenlang zijn thuis was geweest, was nu een vijandige plaats.
Als dit een overval was, dan had ze allang de trekker kunnen overhalen. En bendes hadden geen interesse om naar het noorden te gaan.

"Ik ben onderweg naar het noorden," zei hij uiteindelijk. "Als je een lift nodig hebt, mag je meerijden." Het was een risico om te nemen; met dat geweer kon ze hem gemakkelijk zijn auto afpakken, maar hij kon een medemens niet zomaar in een gevaarlijke situatie laten staan. Dus hij drukte op de knop waardoor de deuren ontsloten werden. 

"Stap maar in."