"Koek mag best over de datum zijn," zei Andy, die de halve stroopwafel aanpakte. "Dank je." 
Het smaakte inderdaad nog prima, hij stuurde met een hand zodat hij het stuk stroopwafel kon opeten. Zodra hij zijn twee handen weer kon gebruiken duwde hij het gaspedaal wat verder in. Een klein pluspunt aan deze situatie was dat hij zo snel kon rijden als hij wilde; geen ander verkeer, geen flitsers. 

"Ik denk een uurtje," beantwoordde hij de vraag. Hij ging naar de linkerbaan toen hij een auto zag staan, uit gewoonte zette hij daarbij zijn knipperlicht aan. Verlaten, waarschijnlijk waren de inzittenden zonder brandstof gevallen. Zo zouden ze waarschijnlijk nog wel meer auto's tegenkomen. "Ik hoop dat je geen bezwaren hebt tegen een hoge snelheid. Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik met deze kan rijden en ik wil zo snel mogelijk zoveel mogelijk afstand afleggen."

De regen was nog niet zo erg dat hij voorzichtig moest rijden; de ruitenwissers stonden nog maar op de laatste stand.